İnci misali...

Büyüdük mü şimdi biz?
 Bir yılı daha mı kapatıyoruz?

Maalesef sana anlatacak çok güzel şeylerim yok...

Çocukluktaki gibi; her yeni yıl gelenek haline getirdiğim pembe kokulu defterler de almıyorum kendime; yeni bir başlangıç olsun diye.

Söz veremem ama denerim; sana güzel şeylerin başarısını anlatacağıma, geleceğe mutlulukla bakacağıma...

Büyüdük mü şimdi biz ?

Bir yağmur damlası iken inciye mi dönüştük zamanla?
 Değer mi kazandık?

 Yoksa hırslarımıza boyun eğip canavara mı dönüştük sonunda?

Bir incinin nasıl meydana geldiğini bilir misin?

''Sedef bir yıl boyunca sadece bir kez Nisan ayında deniz yüzeyine çıkar ve ağzını açarmış. 
Bir yağmur damlası içine düştükten sonra  kabuklarını kapatır ve derine dalarmış...

O yağmur damlasını yıllarca içinde çeşitli merhalelerden geçirip inci haline getirirmiş...''

Yıllarca sabır ve ızdırap hepsi inci için şart...
İnsan da kabuğunun altında ne acılar saklıyor değil mi?

Yeni diyoruz şimdi 

Yeni yıl 

Yeni aşk 

Yeni insan...

İnsanın kendini yenilemesi gibi...

Yeni umut

Yeni başlangıç 

Yeni yoldaş.
Ama yoksa yeni olan her şey korkutucu mu?

Eski olan şeylere yer yok...
 Ama yeni olana da gücümüz yok...
Belki yeni bir macera... 
Yüreğin var mı uzatmaya?

Ne eksik ne fazla...

Tıka basa dolu geçmiş belki henüz geçmemiş...

Var mısın baştan almaya?

İnci misali...

En azından inci olmaya değer...

Bakıyorum yıllara ve soruyorum...
Biz neye dönüşüyoruz sonunda?


Mutlu Seneler

Sevgiler Nes