Hiç bir iz kalmayacak, kalpte aratmayacak, önünden geçip de ağlatmayacak bir hataydı...
Bazı hatalar mükemmel olamaz mıydı?
Belki de diğer insanlara bakacak olsak onun ki önemsiz ve sıradandı.
Unutulmayacak kadar derin ama hatırlanmayacak kadar gizli....
''Göründüğü gibi ben de hatalar yapıyorum'' dedi.
''Zaaflarıma yeniliyorum ''İnsanca pek insanca'' kör noktalarım var... Düşüncesizim, hayretler içinde bırakıyorum, şaşırtıyorum, geleneksel biri değilim. Ama benim de kurallarım, hatta bununla birlikte çok güçlü yanlarım var. İnsanları şaşırtan gözlemlerim ve asil ruhları fark edebilen bir yanım var. Ön yargılarım yok! Ama insanları uzaktan izlemeyi severim. Bir gün benim de başıma gelebilir diye sustuklarım konuştuklarımdan çoktur benim. Eskisi gibi değilim belki ama bir hata var ise eğer sorumluluğunu da almayı bilirim.''
Hem ''Hata'' diyoruz kime göre ve neye göreydi zaten?
Bay Nietzsche'nin dediği gibi ''İNSANCA PEK İNSANCA.''
Sadece hatanın değil, her şeyin insanlar için olduğunu bilenler için geçerliydi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder