İşte Yeniden Başlıyorum Sevgili Hayat!

''Ben her şeyi geç yapmışım'' dedi kadın...

''Yürümeyi, konuşmayı, anlamayı.

Doğduğum anda, çıktığım o karanlıktan itibaren her şeyi reddetmişim...

''Kuralların başlangıcı doğum tarihimizdir'' demişti bir yazar.

Ben aslında kuralları olan bu dünyayı kabul etmemişim.

Doğmadan önce gözlerimiz kapalıdır ya.

Ben gözlerimi açmayı istememişim.
Yürü demişler, konuş demişler, anladın mı diye sormuşlar.
Bir tepki beklemişler.
Tepkimin hayata karşı olduğunu bilememişler.
Yürümüşüm, konuşmuşum, anlamışım zamanla.
Anladıkça üzülmüşüm, konuştukça acıtmışım, yürüdükçe kaybolmuşum. 

Tam bir şeylerin iyi gideceğine inandığım zaman aklım bana oyunlar oynamış.

Cevabını hiç bir zaman bulamayacağım düşünceler belirmiş kafamda...
Dibe vurmuşum...
 O zaman anlamışım, anlamayı öğreten hayat anlaşılır olmayı öğretmemiş bana...

 Piyanonun üzerindeki çok da etkili olmayan siyah tuşlarına benzetmişim kendimi.

Beyaz tuşları olmayan bir piyanodan anlamlı bir ses nasıl çıkar ki?

İşte bu yüzden yeni baştan başlıyorum  hayat.
Senin bana belirlediğin doğum tarihinden, belirlediğin o kurallardan itibaren değil; kendimi bulduğum zamandan başlıyorum.
Farkındalığımın arttığı, çok anlamanın bir işe yaramadığını ve anlaşılmadıkça konuşmanın çok da değerli olmadığını, hiçbir yere ait hissetmediğim için bir yere varmanın da çok da önemli olmadığını öğrendiğim zaman.
İste yeniden başlıyorum...
Tam da şu an, bu sene ön yargıları görmezden gelerek, senin değer yargılarını hiçe sayarak, beyaz tuşların da siyah tuşlar olmadığı sürece çok da önemli olmadığını anlayarak.
Yoluma devam ediyorum...
Belki bu sefer sen benden bir şeyler öğrenirsin sevgili hayat!!

Sevgiler Lady Nietzsche